Υπηρεσίες Ψυχικής Υγείας

επιφέρουν σημαντικό επίπεδο δυσφορίας και δυσλειτουργικότητας στη ζωή του.
Οι πρώιμες εμπειρίες και τα βιώματα του παρελθόντος συνθέτουν ένα περίπλοκο και εξαιρετικά μοναδικό για τον καθένα μοτίβο κατανόησης του κόσμου που μας περιβάλλει και επηρεάζει τον τρόπο που αλληλεπιδρούμε και επικοινωνούμε με τους γύρω μας στο παρόν. Στόχος της θεραπευτικής σχέσης είναι η κατανόηση του μοτίβου αυτού, η ενόραση, η αυτογνωσία, σημαντικά εργαλεία για να μπορεί ο θεραπευόμενος να επιλέξει τον τρόπο με τον οποίο θα ζήσει στο μέλλον.

μια σχέση εμπιστοσύνης και ασφάλειας προκειμένου το παιδί να εκφράσει τις δυσκολίες που βιώνει, να υποστηριχθεί σε ψυχοκοινωνικό επίπεδο και να του προσφερθεί η κατάλληλη καθοδήγηση για την διερεύνηση και την επίλυση των δυσκολιών που αντιμετωπίζει. Μερικές από τις δυσκολίες αυτές μπορεί να είναι δυσκολίες στη σχολική προσαρμογή, συναισθηματικές και κοινωνικές δυσκολίες, προβλήματα συμπεριφοράς, επιθετικότητα, άγχος αποχωρισμού, απώλεια, αυτοεκτίμηση, φοβίες, διαζύγιο, ασθένεια, αλλά και δυσκολίες που μπορεί να σχετίζονται με αναπηρία, ειδικές μαθησιακές και αναπτυξιακές διαταραχές.
Όσον αφορά την εφηβεία, καθώς αυτή αποτελεί ένα μεταβατικό στάδιο ανάμεσα στην παιδική ηλικία και την ενηλικίωση, η ψυχοθεραπευτική διαδικασία που ακολουθείται με τους εφήβους αντλεί στοιχεία τόσο από την ψυχοθεραπεία παιδιών όσο και από την ψυχοθεραπεία ενηλίκων και ο θεραπευτής προσαρμόζεται ανάλογα με τις ανάγκες του κάθε εφήβου. Καθώς η εφηβεία αποτελεί ένα αναπτυξιακό στάδιο σωματικών και ψυχικών αλλαγών αλλά και κρίσεων, οι έφηβοι μπορεί να αναζητήσουν υποστήριξη σχετικά με θέματα που αφορούν την έκφραση θυμού και θλίψης, το άγχος και τη σχολική απόδοση, προβλήματα στις σχέσεις με τους γονείς και τους φίλους, την προσαρμογή, τη σεξουαλικότητα, πράξεις αυτοτραυματισμού, αντικοινωνική συμπεριφορά, διατροφικές διαταραχές κ.α.
Τόσο στην ψυχοθεραπεία παιδιών, όσο και στη ψυχοθεραπεία εφήβων, η παρουσία και η συνεργασία των κηδεμόνων είναι πολύ σημαντική για την εξέλιξή της. Η ψυχοθεραπεία είναι μια δύσκολη διαδικασία διερεύνησης και εξέλιξης του εαυτού και ο ανήλικος πρέπει να καταφεύγει σε αυτήν όχι γιατί η συμπεριφορά και τα συναισθήματά του αντιμετωπίζονται σαν πρόβλημα, αλλά ως σύμπτωμα δυσλειτουργικών αλληλεπιδράσεων μέσα στο οικογενειακό, κοινωνικό και σχολικό σύστημα στο οποίο μεγαλώνει. Ως εκ τούτου, η συζήτηση με τον θεραπευτή και η συμβουλευτική των γονέων, αλλά και άλλων μελών της οικογένειας είτε μεμονωμένα είτε σαν σύνολο είναι πολλές φορές απαραίτητη.

Μέσα σε αυτήν την εξαιρετικά μοναδική και δύσκολη εμπειρία ο γονιός μπορεί να χρειαστεί την ψυχική υποστήριξη για να αντιμετωπίσει δυσκολίες σχετικές με τη λοχεία, την προσαρμογή του παιδιού σε περιόδους αλλαγών και κρίσεων (σχολείο, διαζύγιο, πένθος, ασθένεια, αναπηρία κ.α.), δυσκολίες στην επικοινωνία και στη σχέση του με το παιδί, συναισθηματικές δυσκολίες του ίδιου και του παιδιού του. Η συμβουλευτική των γονέων μπορεί να εντάσσεται στο πλαίσιο της ψυχοθεραπείας παιδιών και εφήβων, αλλά μπορεί να είναι και ατομική χωρίς την επαφή του θεραπευτή με το παιδί. Επίσης μπορεί να αφορά τον έναν ή και τους δύο γονείς.

για ψυχική υποστήριξη εκεί που δεν είναι διαθέσιμη η βοήθεια με άλλον τρόπο ή αποτελεί συνέχεια μιας ήδη υπάρχουσας φυσικής επαφής που για πρακτικούς λόγους διακόπτεται.